MINISTRANT
„Ministrare” (z łaciny) znaczy „służyć”. Służymy Bogu, kiedy przyczyniamy się do tego, aby liturgia była piękna. Słowo „ministrant” wskazuje szczególnie na służbę we Mszy Świętej.

Ministrant jest pomocnikiem przy sprawowaniu Mszy Świętej i podczas innych nabożeństw liturgicznych. Ministrant usługuje księdzu, gdy przygotowywany jest ołtarz i dary ofiarne potrzebne do ofiary Mszy świętej. Pomaga również po zakończeniu Mszy świętej.

Ministrant jest tym, który niesie znaki. Ministrant niesie pewne określone przedmioty, które dla liturgii są niezbędne. Są to przedmioty, które dla liturgii mają szczególnie ważne znaczenie. One mają ludziom wierzącym coś przedstawiać i wskazać na inną rzeczywistość.

Ministrant powinien sam być znakiem. Ministrant przez służenie wskazuje, że każde nabożeństwo liturgiczne sprawowane w kościele, jest nie tylko sprawą kapłana, lecz sprawą całej parafii i wszystkich wiernych. Ministrant przez swoje służenie pokazuje, że „uczestniczyć w liturgii” nie znaczy tak jak w kinie albo przed telewizorem tylko słuchać czy oglądać. „Uczestniczyć w liturgii” to znaczy także współdziałać i współtworzyć ją, czynnie się w niej angażując.

LEKTOR
Lektor to inaczej Ministrant Słowa. Jego głównym zadaniem jest czytanie w czasie sprawowania liturgii Pisma Świętego. Dobre i poprawne czytanie jest sztuką. Tym bardziej publiczne czytanie Słowa Bożego, oznajmianie go w zgromadzeniu liturgicznym wymaga pewnego kunsztu. Nikt dotąd nie posiadł tej sztuki na tyle, aby nie mógł jej bardziej doskonalić ani ulepszać. Do tego zaszczytnego zadania zachęcał już przed trzydziestu laty papież Paweł VI w encyklice Eccleciam sucem: „Trzeba nam wrócić do prawdziwej sztuki oznajmiania Słowa Bożego… Musimy szukać prawideł, przez których zastosowanie stanie się nasza wymowa prosta, jasna, mocna, poważna, zdolna wyzwolić nas z wrodzonej niezaradności w posługiwaniu się tym wzniosłym i tajemniczym narzędziem działania, jakim jest Słowo Boże i zachęcić nas do wysiłku, abyśmy dorównali w szlachetnym współzawodnictwie tym wszystkim, którzy dzięki sztuce wymowy posiadają w naszych czasach ogromny wpływ na kształtowanie opinii publicznej”.

Przed każdym lektorem, który wykonuje w czasie sprawowania Eucharystii własną funkcję liturgiczną, stoi więc obowiązek pilnego zdobywania sztuki czytania Słowa Bożego. Swoją wzniosłą, zaszczytną i odpowiedzialną posługę powinien on spełniać z należną czcią i miłością do Pisma Świętego, aby wypowiadane Słowo Boże, jako „żywe i skuteczne”, było wezwaniem zarówno dla słuchaczy jak i dla czytającego je lektora. Umiejętne i wierne, wyraźne i jasne odczytanie słów Pisma Świętego staje się prawdziwym zaczynem w społeczności, która je słucha.